Na een rustige wandel- en indommeldag gisteren zijn we vandaag naar de plaatselijke zoo, annex dierenpretpark gereisd. De toeristische industrie alhier is de veeleisende bezoeker ter wille, door hem (bijna) aan zijn hotel of appartement af te halen en hem aan de poort van de attractie af te zetten. Dat is een zegen en een vloek terzelfdertijd – dat laatste omdat je dan de noodzakelijke rit doorheen de nieuwste verkavelingen dient uit te ziiten (vandaag zomaar even een 75 minuten ). Wat ons deed verzuchten dat ze het eiland toch goed aan het verknoeien zijn.
In het Loro Parque bij Puerto de la Cruz doken we dan in de ondraaglijke lichtheid van het dierenbestaan.
Gepensioneerde gorilla’s, een witte Bengaalse tijger (de reïncarnatie van Ori) en zijn gestreepte evenknie, een stokoude reuzenschildpad, maar ook een collectie pinguïns en een paar scholen vissen maakten er de dienst uit. En dan had je natuurlijk de orca’s en dolfijnen en zeeleeuwen om de kunstjes uit te voeren en ons (zich) te amuseren. Het liep allemaal in een gezapig tempo, en het is helemaal niet te vergelijken met bijv. de immense zoo van San Diego of Sea World in Florida. Hoe moet ik het zeggen: het was een beetje zoals degusteren, een hapje hier en daar; en op het einde heb je van alles wat genomen, en ben je ook verzadigd – zelfs met een licht menu, zoals hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten