...duren niet lang. En hop, opeens bleken we aan de laatste dag bezig te zijn. Die vulden we met lange wandelingen naar al de bekende plekjes en strandjes en winkeltjes. En natuurlijk moest daar een fotosessie Los Cristianos bij zonsondergang bijkomen. En wie had dat gedacht: we hadden nog geen enkele foto van ons drieën - dat mocht dus niet ontbreken.
En als voorbereiding op de terugtocht hebben we allebei op hetzelfde ogenblik een flinke verkoudheid opgelopen, net de laatste avond (van Hendrik overgenomen), zodat we al een beetje geacclimatiseerd waren bij de landing. Donald dacht zelfs dat de wandeling van een paar 100 meter tot aan Eva's huis hem een longontsteking zou opleveren: we doken van 25° pardoes naar 5°.
Maar één ding hebben we onszelf beloofd: de Belgische herfst/winter moet voortaan onderbroken worden door een zonne-injectie tussendoor. Waarmee we meteen plannen hebben voor een nieuwe blog, uiteraard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten