Mensjes
kijken is zo een bezigheid voor wie niets beters te doen heeft. En dan afleidingen maken over wie
bijvoorbeeld welke nationaliteit heeft – en stereotypes creëren en/of
bevestigen...
In dit deel
van de zuidkust lopen vooral Engelsen, Vlamingen en Russen rond (naast de
Spanjaarden, natuurlijk). De Engelsen zijn meestal jong tot ‘middle-aged’. De
jongere mannen dragen een
marcelleke en hebben wat er van de rest van het bovenlijf zichtbaar is, met
meer of minder opvallende tattoes versierd. De dames houden het bij een
bescheiden tattoe. Die laatsten lopen voor het overige zo ontbloot mogelijk.
Verder zijn ze meestal herkenbaar aan een XL, XXL of XXXL-maat, en aan een
TOTAAL gebrek aan smaak. En dat
geldt niet enkel voor de kledij.
In de eetzaal verkiezen ze al wat ze van junk food bijeen kunnen
scharrelen: hamburgers (gisteren zat er aan de tafel naast ons een jongeman met
drie goedgestoffeerde hamburgers op zijn bord), hot dogs, bacon and eggs,
ijsjes, pudding en vooral veel zoetigheid. Dat alles rijkelijk vergezeld van
bier en wijn.
De Russen
zijn vrij herkenbaar aan hun fysionomie, vooral de dames dan. Die zijn tot in de puntjes opgetut met
opvallende, nauw aansluitende bonte jurkjes en broeken, en heel hoge hakken; de
favoriete haarkleur is vlasblond,
en de haren zijn dan strak vastgebonden in een paardenstaart. Aan tafel
scheppen vooral de heren zich volle borden op, die ze dan vaak halfleeg
achterlaten. Niet zelden zijn de dames een stuk jonger dan de heer die hen
vergezelt.
De
Vlamingen zien er vooral gepensioneerd uit of toch daaromtrent. Hun kledij is
neutraal, onopvallend en saai. Mijn vermoeden is dat de dames net voor de
vakantie begon, naar de kapper gegaan zijn om hun permanent te vernieuwen en de
ongehoorzame haartjes te laten wegknippen.
Bij het
diner hoort een wat verzorgdere kledij, en dan krijg je vooral bij de dames een
bonte variatie aan uitrusting. De shorts worden vervangen door een lange broek
of een recht rokje (bij de klassieke reeksen). De Engelse jongeren hullen zich
eerder in een lang gewaad, en de
ouderen halen tot zelfs hun cocktailjurken boven (waarmee ze thuis naar de
receptie van een huwelijk geweest zijn – of zo ziet het er toch uit). En de
Russinnen zijn nog even opvallend uitgedost als daarvoor.
Maar nu ik
hier zit te schrijven over de buitenwereld... ik vraag me af wat diezelfde
buitenwereld denkt over een bejaard stel (wij dus) dat met een flesje water in de hand en
met sokken in de sandalen langs de dijk flaneert... Waarschijnlijk is dat de
meest volkomen horror voor wie zich eigentijds en hip noemt?
O tempora, o mores!
En voor wie
het zich afvroeg: aan de overstromingen is een eind gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten