Je vraagt
je natuurlijk af of wij naast eten en shoppen en van de zon genieten (en langs het water te flaneren) nog iets
verantwoords –lees: cultureel en sociaal correct- doen. Uiteraard ‘moet ‘ ik hier wel ja op
antwoorden.
... poseren, voor de eeuwigheid, natuurlijk |
Vooreerst
zijn we hier samen met mijn broer Hendrik, en met hem passeren alle
maatschappelijke, economische, sociale en nogal wat kwesties de revue. En
geloof me vrij: na een week hebben we een oplossing voor alle problemen
uitgedokterd. Elio mag eens bij hem op consult komen.
Theo en Donald |
En net op
hetzelfde moment als wij was mijn fotovriendin Nicole hier ook neergestreken,
zodat we samen met onze eega’s de stand van het leven konden evalueren – gaande
van het verleden tot aan deze eigenste profiteervakantie en de kwaliteit van de
hotels in de buurt. Gegeven ons beider hobby misstaat een volkomen artistieke foto
hier zeker niet; ikzelf was daarvoor te lui was én
haar foto’s te vergden veel van de bandbreedte (of zoiets) in ons hotel... Ik kreeg ze eerst niet open (en dat zal
iedere internetsurfer wel eens meegemaakt hebben), maar na intens gezwoeg en veeltijdverlies is het toch gelukt..
En last but
not least hebben we ons gisteren ook als Vip’s laten begeleiden naar La Laguna
(de vroegere hoofdstad),
een oud straatje in La Laguna |
naar het schitterende Mercedeswoud in het noorden
in het Mercedesgebergte |
en
naar Candelaria, de religieuze hoofdstad van de Canarische Eilanden.
de basiliek in Candelaria |
De
chauffeur/gids was een Gentenaar met Spaanse roots, die bijzonder onderlegd was
over de geschiedenis, de flora en de fauna van deze streek, maar en passant ook
de hele roman van zijn eigen leven gedetailleerd kwijt wilde (alle 12 jobs en
13 ongelukken incluis), met het gevolg dat we ons na een tijdje eerder voyeur
dan toerist begonnen te voelen. Ik dacht: schoenmaker, blijf bij je leest – wij
zijn niet je intiemste vrienden, enkel voorbijgangers aan de rand van je
bestaan...
de kust in het noorden |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten